Een impressie

Na drie weken gewerkt te hebben volgen hier een aantal verhalen van de vrouwen die op straat werken.

Een vrouw van 27 jaar, heeft een zoon van een half jaar en werkt nog steeds op straat en is verslaafd. We hebben met haar meerdere gesprekken gehad dat ze de eerste zou kunnen zijn in de afkickkliniek die we aan het renoveren zijn en volgend jaar mei open gaat. Ze twijfelt nog heel erg, maar zou het ook graag willen.

Een vrouw die niet op straat werkt maar er woont samen met haar man. Sinds kort komt ze naar het café en is ze altijd heel erg dankbaar. Ze kan dan altijd douchen en opfrissen. Ze loopt erg slecht door een ontsteking in haar voeten. We proberen samen met social service haar daarmee te helpen, door haar naar de dokter te brengen voor een eventuele operatie. Maar dan moet ze wel haar paspoort hebben. Die heeft ze afgelopen jaar in het ziekenhuis gelaten omdat ze haar operatie niet kon betalen. (Dit is niet hoe het normaal gaat zegt social service). Inmiddels hebben we gehoord dat haar paspoort daar nog steeds is en dat ze het kan ophalen.

Een vrouw van ongeveer 25 jaar, heeft een tijdje in Engeland gewerkt maar werkt nu in de straten van Riga. Ze werkte in Engeland in een hotel(we weten niet precies wat ze daar deed) maar ze wil heel graag ander werk. Ze spreekt goed Engels en wil graag met de sieraden gaan werken! Ze zegt dat ze geen drugs gebruikt, maar haar vriend is verslaafd aan gokken wat het lastig maakt om geld goed te besteden. Dat wordt een uitdaging als ze met ons gaat werken.

Een meisje van 18 jaar, komt uit een gezin van 8 kinderen. Haar moeder raakte verslaafd toen ze 8 was. Het werd alleen maar slechter en ze kwam terecht in een weeshuis. Haar stiefvader kon haar niet helpen, want hij kan niet de rechten opeisen, hij is geen echte familie van haar. Haar zusje woont nog steeds in het weeshuis en is erg bezorgd over haar zus. Zij wil absoluut haar niet achterna gaan.

Een vrouw van rond de 30 heeft geprobeerd om af te kicken. Toen ze zwanger was heeft ze de beslissing genomen om naar een kliniek te gaan. Ze heeft een zoon gekregen, maar de behandeling kon ze niet aan. Ze heeft haar zoon daar achter moeten laten (daar had ze voor getekend, als ze de behandeling niet af zou maken) en werkt nu weer op straat, maar is er kapot van. Dit maakt het extra duidelijk dat er een kliniek nodig is voor alleen vrouwen, want ze kon het niet aan, met alle mannen om haar heen.

Een vrouw die een normale baan heeft en genoeg verdiend. Ze heeft hoeft niet op straat te werken om rond te komen met geld, maar ze voelt een leegte. Er is niemand om haar heen die genoeg om haar geeft(volgens haarzelf). Daarom werkt ze op straat, om die leegte op te vullen. Want d'r klanten feliciteren haar tenminste via Facebook als ze jarig is en ergens voelt ze de liefde dan om haar heen met de klanten.

9 van de 10 vrouwen die op straat werken is verslaafd. 7 van de 10 vrouwen is moeder en werkt in de avonduren om geld te verdienen.

Deze verhalen hebben altijd een impact op je. Maar ik kan er goed mee omgaan. Ik weet veel verhalen van de vrouwen en dat laat een indruk achter. Maar ik kan het opzij zetten en verder gaan. Mijn taak is (naast de straat op gaan) het koken van soep en het bakken van iets zoets voor de vrouwen. We gaan drie dagen per week de straat op: dinsdagavond woensdagmiddag en donderdagavond. Afgelopen week zijn we met z'n drieën de straat op gegaan. Geen van ons sprak de taal vloeiend. We moesten alles uit onszelf halen om onszelf verstaanbaar te maken, en dat ging goed! Je kan nog niet gelijk de diepgaande gesprekken voeren, want daarvoor ken ik de taal nog niet voldoende, maar er is een start!

De komende weken staan er meerdere dingen op het programma. Deze week is nog 'normaal', voorzover er een normale week bestaat, maar aan het eind van de week vertrekt Mel, komt de familie van Eva op bezoek en is Erica hier(zij gaat werken in de afkickkliniek). Die week daarop is er een conferentie voor YWAM-Letland waar we met z'n allen naar toe gaan. Die week daarna gaan we weer mee helpen met het klussen in de afkickkliniek. En dat weekend daarna wordt er een benefietconcert gehouden voor Freedom61 in Riga, waarbij we moeten helpen en aanwezig zijn. Dus nog veel te doen!