Het is nu echt begonnen!
Blijf op de hoogte en volg Judith
05 April 2013 | Oekraïne, Ivankiv
Wat een reis.
1,5 uur met de auto, 14 uur met de nachttrein en nog een uur met de taxi en toen was ik eindelijk in Vinogradiv. Eindelijk heb ik Lilian weer gezien!!!! Het was echt zo gezellig!! En nu weet ik ook waar ze werkt en waar ze woont en alles. Ik heb echt respect voor wat ze daar doet. De kinderen die daar komen hebben nu al een heel verhaal en dan zijn ze nog maar geen eens 1 jaar.
De reis terug was toch wel erg bijzonder. Tijdens het wachten op een trein kwam een man naast me zitten die mij wel leuk vond en gelijk verkering vroeg :O (btw: hij was 46, dus nee geen interesse). Gelukkig kwam de trein er snel aan en kon ik weg. In de trein zat er een jongen tegenover mij die Engels kon, dus daar heb gezellig mee zitten te kletsen. Hij is in de ochtend ook met me mee gereisd met de metro en een klein stukje met de bus. Dus dat was voor mij echt super fijn!! De vrouw die naast mij sliep bood me ‘s ochtends een heel ontbijt aan. Echt super aardig! Oekraïense mensen kunnen echt heel aardig en behulpzaam zijn!!
Ondanks dat de lente officieel al begonnen is, heeft het hier nog hartstikke hard gesneeuwd. Zo´n halve meter nieuw gevallen sneeuw erbij. En als je dan denkt dat het eindelijk gaat smelten komt er gewoon weer meer bij. Maar we maken er gewoon lol mee. Zo zijn we naar buiten gegaan en zakken tot onze knieën weg in de sneeuw.
Doordat er zoveel sneeuw is gevallen valt de stroom hier steeds vaker uit, waardoor we geen water, licht en warmte hebben. Gelukkig is het meestal niet langer dan 2 uur (tot nu toe).
Maandag ben ik Marleen op wezen van halen van het vliegveld!!! Heel de terugweg hebben we gekletst en gekletst en gekletst. Heerlijk om weer van alles te kunnen zeggen in je eigen taal. En natuurlijk super leuk om Marleen weer te zien. We hebben niet heel veel dingen kunnen doen, omdat ze hier maar 4 dagen was. Maar ik heb haar van alles laten zien in het dorp en in Ivankiv.
Tegelijkertijd hadden de oudste kinderen voorjaarsvakantie. Dus we hebben lekker met de kinderen kunnen spelen: binnen en in de sneeuw. De tijd vloog en het was zo weer vrijdag. Samen nog even te toerist uitgehangen door met camera en koffers met openbaar vervoer terug naar het vliegveld te gaan.
Afgelopen woensdag zijn de twee grote kinderen weggegaan naar een soort resort waar er schonere lucht is en beter water (althans dat vinden de Oekraïense mensen). Daar is een soort budget voor en dit keer konden zij dus ook mee. Nu zijn er dus nog maar twee kinderen hier en dat zijn Maxim en Nazar. Ik kon juist goed met hen communiceren, ondanks mijn gebrekkige spreken. En ik was nu juist ook een betere band aan het ontwikkelen aan Bagdan en er was een hele goede band met Sascha. Gelukkig komen ze wel terug! Hoe het nu zit met hun moeder en hun thuissituatie, dat weet niemand volgens mij. Dus na 3-4 weken in het resort komen ze gewoon weer hierheen, maar het is zo wennen…
Ondertussen ben ik ook aan de slag voor m’n scriptie. Mijn werkplan is al een tijdje goedgekeurd en dus ben ik hard aan de slag gegaan. Komende week(en) ga ik bij gezinnen langs die onder toezicht staan. Samen met Jenny gaan we ‘controleren’ of ze wel goed voor de kinderen zorgen en of ze niet opgesloten zitten of iets dergelijks. Maar daarnaast ga ik ook mee om de ouders een aantal vragen te stellen over het Oekraïense eten, om zo een goed beeld te krijgen wat de kinderen gewend zijn om thuis te eten. Ben heel benieuwd hoe dat gaat lopen!!
Tot de volgende keer!!
1,5 uur met de auto, 14 uur met de nachttrein en nog een uur met de taxi en toen was ik eindelijk in Vinogradiv. Eindelijk heb ik Lilian weer gezien!!!! Het was echt zo gezellig!! En nu weet ik ook waar ze werkt en waar ze woont en alles. Ik heb echt respect voor wat ze daar doet. De kinderen die daar komen hebben nu al een heel verhaal en dan zijn ze nog maar geen eens 1 jaar.
De reis terug was toch wel erg bijzonder. Tijdens het wachten op een trein kwam een man naast me zitten die mij wel leuk vond en gelijk verkering vroeg :O (btw: hij was 46, dus nee geen interesse). Gelukkig kwam de trein er snel aan en kon ik weg. In de trein zat er een jongen tegenover mij die Engels kon, dus daar heb gezellig mee zitten te kletsen. Hij is in de ochtend ook met me mee gereisd met de metro en een klein stukje met de bus. Dus dat was voor mij echt super fijn!! De vrouw die naast mij sliep bood me ‘s ochtends een heel ontbijt aan. Echt super aardig! Oekraïense mensen kunnen echt heel aardig en behulpzaam zijn!!
Ondanks dat de lente officieel al begonnen is, heeft het hier nog hartstikke hard gesneeuwd. Zo´n halve meter nieuw gevallen sneeuw erbij. En als je dan denkt dat het eindelijk gaat smelten komt er gewoon weer meer bij. Maar we maken er gewoon lol mee. Zo zijn we naar buiten gegaan en zakken tot onze knieën weg in de sneeuw.
Doordat er zoveel sneeuw is gevallen valt de stroom hier steeds vaker uit, waardoor we geen water, licht en warmte hebben. Gelukkig is het meestal niet langer dan 2 uur (tot nu toe).
Maandag ben ik Marleen op wezen van halen van het vliegveld!!! Heel de terugweg hebben we gekletst en gekletst en gekletst. Heerlijk om weer van alles te kunnen zeggen in je eigen taal. En natuurlijk super leuk om Marleen weer te zien. We hebben niet heel veel dingen kunnen doen, omdat ze hier maar 4 dagen was. Maar ik heb haar van alles laten zien in het dorp en in Ivankiv.
Tegelijkertijd hadden de oudste kinderen voorjaarsvakantie. Dus we hebben lekker met de kinderen kunnen spelen: binnen en in de sneeuw. De tijd vloog en het was zo weer vrijdag. Samen nog even te toerist uitgehangen door met camera en koffers met openbaar vervoer terug naar het vliegveld te gaan.
Afgelopen woensdag zijn de twee grote kinderen weggegaan naar een soort resort waar er schonere lucht is en beter water (althans dat vinden de Oekraïense mensen). Daar is een soort budget voor en dit keer konden zij dus ook mee. Nu zijn er dus nog maar twee kinderen hier en dat zijn Maxim en Nazar. Ik kon juist goed met hen communiceren, ondanks mijn gebrekkige spreken. En ik was nu juist ook een betere band aan het ontwikkelen aan Bagdan en er was een hele goede band met Sascha. Gelukkig komen ze wel terug! Hoe het nu zit met hun moeder en hun thuissituatie, dat weet niemand volgens mij. Dus na 3-4 weken in het resort komen ze gewoon weer hierheen, maar het is zo wennen…
Ondertussen ben ik ook aan de slag voor m’n scriptie. Mijn werkplan is al een tijdje goedgekeurd en dus ben ik hard aan de slag gegaan. Komende week(en) ga ik bij gezinnen langs die onder toezicht staan. Samen met Jenny gaan we ‘controleren’ of ze wel goed voor de kinderen zorgen en of ze niet opgesloten zitten of iets dergelijks. Maar daarnaast ga ik ook mee om de ouders een aantal vragen te stellen over het Oekraïense eten, om zo een goed beeld te krijgen wat de kinderen gewend zijn om thuis te eten. Ben heel benieuwd hoe dat gaat lopen!!
Tot de volgende keer!!
-
05 April 2013 - 12:23
Anneke Van Zuylen:
Ha Judith,
Wat een belevenissen weer!
Fijn voor je dat je Marleen en Lilian gezien hebt! Nou, wij hebben jou ook gezien!
Op heel veel foto's met heeeeeel veeeeeeel sneeuw waar iets blonds en blauws ( niet te verwarren met bont en blauw) uit de sneeuw oprees, en dat was jij! Tjonge, wat een berg sneeuw daar! Ik hoop voor je dat het snel mooier weer wordt. Het idee dat het daar over 3 maanden weer snoeiheet is....
Fijn dat je verder kan met je onderzoek. Super leuk dat je mee mag met de huisbezoeken, je zult nog heel wat tegen komen.
Wel stilletjes zeker nu er nog maar 2 kinderen over zijn. Wanneer beginnen de zomerkampen daar?
Veel plezier en zegen toegewenst in alles!
Groet,
Anneke -
05 April 2013 - 16:44
Marian:
Hoi Judith,
Wat een verhaal zeg van de reis naar Lilian. Toen je het vertelde was het alleen nog leuker!
Succes de komende tijd met de bezoeken. Je zal heel wat te zien en te horen krijgen ( als je het kan verstaan).
Groetjes pap en mam -
05 April 2013 - 17:35
Lilian:
Haa lieve Juud! Wat lijkt het alweer lang geleden dat je bij mij in Oekraïne was, en nu ben ik gewoon weer in Nederland, echt zoo raar...
Meid, zet hem op met alles! Ook al zijn er nu niet zoveel kinderen kinderen, ze zijn zo kostbaar en je mag zoveel voor ze betekenen. Succes ook met je onderzoek e.d.!
Knuff, Lil -
05 April 2013 - 18:40
Elianne:
Leuk om je belevenissen weer te lezen!
In Nederland zijn we de kou behoorlijk zat, jij ook of geniet je nog wel van de sneeuw?
Succes met alle onderzoeken enzo.
Groetjes, Elianne -
05 April 2013 - 21:12
Petra:
Ha die Juud,
Leuk om je blog te lezen. Lilian vond het heerlijk om je te zien en te spreken. Enne Marleen is ook geweest leuk hoor.
Voor ons wel weer raar om een dochter in huis te hebben, wel gezellig hoor. Ik ben benieuwd hoe je de huis bezoeken gaat ervaren en kijk uit naar je volgende blog.
Liefs vanuit een nog steeds koud Nederland. -
08 April 2013 - 09:39
Oma Maatje:
Hallo Judith,
Jammer dat het skypen niet lukte met het geluid maar erg leuk dat ik je weer gezien heb.
Ik ga nu verder mijn verjaardag vieren.
groeten Oma -
09 April 2013 - 13:22
Anja:
Gaaf om te lezen Judith. Wat een indrukken en wat maak je zo veel mee.
Succes met alles en deel maar veel liefde uit!
gr. de kestings -
15 April 2013 - 21:30
Maatjedeoude:
HALLO JUDITH,LEUK JE GESPROKEN TE HEBBEN ,HET WAS ER NOGAL RUMOERIG, ZODAT IK JE NIET ZO GOED KON VERSTAAN,.MAAR WE DOEN HET NOG WELEENS OVER, HET WAS EEN HEEL GEZELLIGE MIDDAG. EN EEN VOLGENDE KEER [?]BEN JE ER GEWOON WER BIJ, NU GAAN WE WEER GEWOON VERDER. EN ZONDAG NAAR EMMA,GAAT HET BIJ JOUW GOED MET JE ONDER ZOEK?ik hoor er wel van het was een leuke foto op die kaart,die blijft nog even staan , groetjes,Oma de oude, -
24 April 2013 - 16:56
Tabo En Elly Van Der Veen.:
Hallo Judith,
Leuk om je blog te lezen met al je belevenissen. Fijn dat je ouders komen! Een goede tijd met ze toegewenst. Succes in alles en Gods zegen toegewenst.
Hartelijke groeten, Tabo & Elly.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
